05 jul Het Leven van Rembrandt van Rijn: In Leiden naar Wereldroem

Jeugd en Opleiding in Leiden

Rembrandt van Rijn werd op 15 juli 1606 geboren in Leiden, in een welvarende molenaarsfamilie. Zijn volledige naam was Rembrandt Harmenszoon van Rijn, waarbij “Harmenszoon” verwijst naar zijn vader, Harmen Gerritszoon van Rijn. Rembrandt kreeg een gedegen opleiding en werd op jonge leeftijd naar de Latijnse school gestuurd, een teken van de ambities die zijn ouders voor hem hadden. Ondanks zijn academische opleiding koos Rembrandt ervoor om kunstenaar te worden, een beslissing die zijn leven en dat van vele anderen zou veranderen.

In 1620, op veertienjarige leeftijd, begon Rembrandt zijn formele kunstopleiding bij de Leidse schilder Jacob van Swanenburg. Hier leerde hij de basisprincipes van schilderen, tekenen en etsen. Van Swanenburg had een grote invloed op Rembrandts vroege stijl, vooral in zijn gebruik van licht en schaduw. Na drie jaar bij Van Swanenburg te hebben gestudeerd, verhuisde Rembrandt naar Amsterdam om te studeren bij de beroemde schilder Pieter Lastman. Lastman introduceerde hem in de complexe composities en dramatische verhalen die kenmerkend zouden worden voor Rembrandts werk.

Foto: bykim_nl

Opkomst en Succes in Amsterdam

Na zijn opleiding keerde Rembrandt terug naar Leiden, waar hij zijn eigen atelier opende. Hier begon hij al snel naam te maken als getalenteerd schilder en trok hij de aandacht van kunstliefhebbers en verzamelaars. In 1631 verhuisde hij definitief naar Amsterdam, destijds het economische en culturele centrum van de Nederlandse Republiek. Deze verhuizing markeerde het begin van Rembrandts bloeiperiode als kunstenaar. Hij kreeg prestigieuze opdrachten van rijke handelaren en stadsbestuurders, wat zijn reputatie en financiële status aanzienlijk verbeterde.

In Amsterdam ontmoette hij Saskia van Uylenburgh, met wie hij in 1634 trouwde. Saskia, afkomstig uit een rijke familie, bracht niet alleen financiële stabiliteit maar ook sociale status met zich mee. Dit huwelijk stelde Rembrandt in staat om zich volledig te wijden aan zijn kunst. Tijdens deze periode creëerde hij enkele van zijn beroemdste werken, zoals “De Nachtwacht” en “De Anatomische Les van Dr. Nicolaes Tulp”. Zijn innovatieve gebruik van licht en schaduw, evenals zijn vaardigheid in het vastleggen van menselijke emoties, maakten zijn werk uniek en geliefd.

Latere Jaren en Erfenis

De latere jaren van Rembrandts leven werden gekenmerkt door persoonlijke tragedies en financiële moeilijkheden. Ondanks zijn artistieke successen leed hij grote verliezen in zijn privéleven, waaronder het overlijden van zijn vrouw Saskia en drie van hun vier kinderen. Deze verliezen hadden een diepgaande invloed op zijn werk, dat steeds meer gekenmerkt werd door een intens emotioneel realisme. Financieel ging het ook bergafwaarts; Rembrandt leefde boven zijn stand en raakte in de schulden, wat uiteindelijk leidde tot zijn faillissement in 1656.

Ondanks deze tegenslagen bleef Rembrandt onvermoeibaar werken en produceerde hij enkele van zijn meest expressieve en diepgaande werken in deze periode. Zijn zelfportretten, die een eerlijk en ongepolijst beeld van zijn veroudering en emoties tonen, worden beschouwd als meesterwerken van psychologisch inzicht. Rembrandt stierf op 4 oktober 1669 in Amsterdam, bijna vergeten en in armoede. Toch heeft zijn werk een blijvende invloed gehad op de kunstwereld. Zijn technieken en de diepe menselijkheid in zijn schilderijen hebben generaties kunstenaars geïnspireerd. Vandaag de dag wordt Rembrandt beschouwd als een van de grootste schilders aller tijden, en zijn werken zijn te vinden in musea over de hele wereld, waar ze nog steeds bewonderd en bestudeerd worden.